 Wysłany: Śro 13:41, 09 Maj 2012 Temat postu: |
|
Coś w tym guście, choć wolę słowo przepiękny  |
|
| Wysłany: Wto 11:26, 08 Maj 2012 Temat postu: |
|
| czyli "zaiste chędogi" to rzeczywisty odpowiednik " zajebisty"? ;p | |
| Wysłany: Wto 10:20, 08 Maj 2012 Temat postu: słownik |
|
Ostatnio na Wenecji utworzył się spór co do słowa chędożyć, a to za sprawą słówka do konkursu bardów "chędożnica"  .
Oto co na razie znalazłam i cytuję: ... słowo „chędożyć”. Kojarzy się z wulgaryzmem i tak jest notowane w „Słowniku współczesnego języka polskiego” pod red. B. Dunaja (Warszawa 1996). Występuje w nim w jednym jedynym znaczeniu: „chędożyć”, czyli mieć stosunek seksualny z kobietą. W „Słowniku polskich przekleństw i wulgaryzmów” Macieja Grochowskiego (Warszawa 1995) czytamy: o partnerze aktywnym ktoś chędoży kogoś, czyli ktoś współżyje z kimś seksualnie i opatrzone to jest kwalifikatorem wulgaryzm obyczajowy, przestarzałe, a ilustrowane cytatem: Anioł jest to sługa Boży, Adam Ewę wciąż chędoży. Natomiast „Słownik polszczyzny XVI wieku” (t. III, s. 219, Wrocław 1968) rejestruje tylko następujące dwa znaczenia czasownika „chędożyć”: – utrzymywać w czystości, czyścić, myć; – ozdabiać, przybierać, czynić pięknym. Słowo pochodzi od chędogi: od XVI w. porządny, schludny, czysty, jak też piękny, ozdobny, wytworny, urodziwy, dostatni, smaczny itp. (Słownik etymologiczny języka polskiego Wiesława Borysia z 2005 r.) i cytaty z literatury: Chędożenie w Panu Tadeuszu jako czyszczenie (ale nie w 13 księdze) "Nareszcie dobył tasak, rozciął pysk na dwoje I w tylcu głowy, mózgu rozkroiwszy słoje, Znalazł kulę, wydobył, suknią ochędożył, Przymierzył do ładunku, do flinty przyłożył;" oraz "Nieszczęsne ochędóstwo,żałosne ubiory,mojej najdroższej cory"-cytat z trenów J.Kochanowskiego. Niestety  mam niejasne wrażenie, że chędożnica pochodzi od drugiego znaczenia tego słowa, czyli to albo kobieta używana do wiadomego celu, lubo też miejsce do tego przeznaczone  |
|